Vorig jaar zijn twee cd’s verschenen die slechts matig onder de aandacht zijn gebracht, ondanks het simpele gegeven dat het twee regelrechte topplaten zijn. In beide gevallen betrof het herbewerkingen van eerder gemaakt eigen materiaal. Oud werk in een vernieuwd jasje! Zowel Ian Tamblyn’s “Superior: Spirit and Light” als Allan Taylor “Old Friends – New Roads” kozen niet alleen tot bloemlezing uit eigen werk, maar wisten zich met de ultieme uitvoeringen eenvoudig een plaats te verwerven in mijn persoonlijk voorkeurslijstje van de mooiste cd’s van 2007. Of ze respectabele verkoopresultaten hebben behaald is mij onduidelijk, maar het artistieke niveau was er niet minder om.

Er zal wel altijd een wankele verhouding blijven tussen commercieel en artistiek. Een ander gerenommeerde artiest, Martyn Joseph, komt met een vergelijkbaar concept. Martyn Joseph heeft overigens evenveel geproefd van commercieel succes als de twee andere heren, en loopt ook alweer aardig wat jaartjes mee in de muziekwereld. Toch zijn binnen Nederland en België hun namen slechts bekend bij een beperkte groep muziekliefhebbers. Verbazingwekkend, gezien hun songschrijvend talent, en het nagenoeg constant hoge peil van hun creativiteit. Martyn Joseph flikt met Evolved precies hetzelfde als beide andere illustere collega’s, en weet ondanks dat deze nummers al eerder verschenen zijn een extra verdieping aan te brengen door een kale, maar intense voordracht.

Ongetwijfeld is Martyn Joseph een perfectionist, en van sommigen van zijn hier gezongen nummers was hij in de oorspronkelijke versie achteraf gezien ontevreden over het eindresultaat. Daarnaast muziek leeft, en zijn songs bleven zich ontwikkelen door de jaren heen. Op Evolved kan Martyn tevreden terugkijken. Een man alleen en zijn gitaar, en een incidentele mondharmonica. Barre perfectie, gekneed, gegutst en gebasteld. Geen ruimte om je te verstoppen.

 

Smp